درمان با سورفکتانت در بیماری های ریوی نوزادان، تجربه یک دهه در بیمارستان کودکان امیرکلا، بابل

سورفکتانت علاوه بر سندرم زجر تنفسی، در دیگر بیماری های ریوی نوزادان نیز استفاده می شود. استفاده از سورفکتانت در بیماری های ریوی نوازدان پیامدهای متفاوتی دارد. لذا این مطالعه به منظور تعیین نمای بالینی، بیماری زمینه ای، عوارض و پیامدهای ناشی از درمان جایگزینی سورفکتانت در بیمارستان کودکان امیرکلا به عنوان یک بیمارستان مرجع در شمال ایران انجام شده است.

این مطالعه مقطعی بر روی کلیه نوزادانی که طی سالهای 88-1379 تحت درمان جایگزینی با سورفکتانت در بیمارستان کودکان امیرکلا، 2-1 دوز یکی از سورفکتانت های در دسترس شاملSurvanta، Curosurf و یا Newfactan دریافت کردند، انجام شد. سن دریافت سورفکتانت، طول مدت استفاده از رسپیراتور، فراوانی مرگ و میر، بیماری های زمینه ای و بروز عوارضی چون پنوموتوراکس، عفونت بیمارستانی، خونریزی ریوی و مجرای شریانی باز در این نوزادان بررسی شد.

از 213 نوزاد که تحت درمان با سورفکتانت قرار گرفتند، بیماری زمینه ای که منجر به دریافت سورفکتانت شد در 178 نوزاد (56/83%) سندرم دیسترس تنفسی، 18 نوزاد (45/8%) پنومونی، 13 نوزاد (10/6%) سندرم آسپیراسیون مکونیوم و 4 نوزاد (87/1%) فتق مادرزادی دیافراگم بود. میانگین سن حاملگی بیماران 8/3±32/32 هفته و میانگین وزن آنها 875±1970 گرم بود. میانگین سن دریافت سورفکتانت 2/3±3/7 ساعت بعد تولد و میانگین زمان استفاده از رسپیراتور 9/3±05/4 روز بوده است. در 48/42% موارد پنوموتوراکس، 05/6% سپسیس ثانویه، 67/3% مجرای شریانی باز و 42/3% خونریزی ریوی مشاهده شد. کلا 85 مورد مرگ نوزاد اتفاق افتاد که از 87/48% در سالهای اولیه مطالعه به 88/24% در دو سال آخر مطالعه کاهش یافته است (003/0p=).

نتایج این مطالعه نشان داد که سندرم دیسترس تنفسی نوزادان فراوان ترین بیماری زمینه ای، نیازمند درمان جایگزینی با سورفکتانت بوده و میزان بقای نوزادانی که درمان جایگزینی سورفکتانت دریافت نمودند، بیشتر گردید