تاثیر سولفورموستارد بر نکروز سلول های اپی تلیال مجرای ادراری بافت کلیه در موش صحرایی

کلیه، اندامی پرخون است و در معرض تاثیرات گاز خردل قرار می گیرد. سولفورموستارد باعث مرگ سلولی و ریزش سلول های اپی تلیال در لوله های ادراری می شود. این مطالعه با هدف بررسی آثار و عوارض تخریب بافتی و سلولی ناشی از سولفورموستارد در موش های صحرایی انجام شد.

این مطالعه تجربی روی 100 سر موش صحرایی انجام شد. دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم به عنوان دوز مطلوب که در آن حیوان برای مدت بیش از 10 هفته به زندگی ادامه می داد و دوز های 5 میلی گرم بر کیلوگرم و 5/2 میلی گرم بر کیلوگرم برای بررسی تغییرات بافتی تعیین شد. تغییرات بافتی پس از 2، 14، 28 و 56 روز در 12 گروه تجربی (3 گروه برای بررسی اثر دوز های یادشده در هر مقطع زمانی) بررسی شد. 4 گروه کنترل (یک گروه برای هر مقطع زمانی) فقط محلول تیرودز دریافت نمودند و 4 گروه طبیعی هیچ ماده ای دریافت نکردند. اسلاید های تمام گروه ها مقایسه و نوع و میزان تغییرات بافتی گروه ها ارزیابی شد. داده ها با آزمون آنووای یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی با نرم افزار SPSS 13 تحلیل شد.

بین گروه های کنترل و طبیعی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در تمام گروه های تجربی نکروز و ریزش سلول های اپی تلیالی در مجرای لوله ادراری مشاهده شد. این میزان فقط در گروه 10 میلی گرم بر کیلوگرم خردل به مدت 56 روز، نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی دار داشت.

مواجهه با سولفورموستارد سبب نکروز و ریزش سلول های اپی تلیالی کلیه در موش های صحرایی می شود که افزایش میزان آن تنها در دوز 10 میلی گرم بر کیلوگرم و مدت 8 هفته معنی دار است.