بررسی رابطه بین روش زایمان و تکامل زاویه تیبیوفمورال، فواصل اینترکوندیلار و اینترمالئولار در افراد 16-3 ساله شهر اهواز

برخی مطالعات نشان داده اند که شکل قرار گیری جنین در رحم می تواند در ایجاد برخی ناهنجاری های اندام تحتانی مؤثر باشد. از آنجا که تاکنون تحقیقی در مورد تغییرات تکاملی زاویه تیبیوفمورال در افراد با روش های مختلف زایمان تاکنون انجام نشده است، مطالعه حاضر جهت بررسی این ارتباط در افراد 16-3 ساله در شهر اهواز انجام گردید.
تحقیق با طراحی Cross- sectional روی تعداد 853 نفر شامل 455 دختر و 398 پسر انجام گرفت. زاویه تیبیوفمورال و فواصل اینترکوندیلار و اینترمالئولار در حالت ایستاده و اکستانسیون کامل زانوها و مفصل هیپ اندازه گیری شدند. اطلاعات مربوط به روش زایمان از طریق پرسشنامه ای که توسط خانواده افراد تکمیل شد، جمع آوری گردید.
میانگین زاویه تیبیوفموارال در زایمان های سزارین بیش از زایمان های واژینال بوده و این اختلاف به لحاظ آماری معنادار بود(02/0=p). میانگین فواصل اینترکوندیلار و اینترمالئولار در زایمان های سزارین بیش از زایمان های واژینال بود اما این اختلاف از نظر آماری معنادار نبود.
میان تکامل زاویه تیبیوفمورال و روش زایمان رابطه معناداری وجود دارد. لذا نیاز به مطالعات بعدی که نشان دهنده تاثیر روش زایمان و احتمالا وضعیت جنین و حرکات اساسی وی در حین زایمان واژینال و تاثیر آن در تکامل زاویه تیبیوفمورال بعد از تولد باشد انجام گیرد