بررسی استفاده همزمان از اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی TÇ99M در تشخیص قبل از عمل غده پاراتیروئید پرکار

امروزه مطالعات لوکالیزه کننده قبل از عمل پاراتیروئیدکتومی، موجب شده تا روش های جراحی دو طرفه جای خود را به اکسپلور یک طرفه بدهند. هدف از این مطالعه، بررسی استفاده همزمان از اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی جهت لوکالیزه کردن قبل از عمل غده پاراتیروئید پرکار بود.
این مطالعه توصیفی گذشته نگر از نوع Çase series بوده که در طی سال های 1377 الی 1387 بر روی بیماران هیپرپاراتیروئیدی که ابتدا تحت اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی قرار گرفته و سپس جراحی شده بودند، انجام گرفت. در این مطالعه مجموعه ای از اطلاعات جمعیت شناسی، بیوشیمیایی، تصویربرداری و نیز پاسخ پاتولوژی و جراحی به صورت گذشته نگر جمع آوری شده و در نهایت نتایج مطالعات تصویربرداری با یافته های بافت شناسی و جراحی مقایسه گردید.
کاربرد همزمان هر دو روش برای تعیین آدنوم ها حساسیت بالاتری (53 درصد و 83 درصد) نسبت به غدد هیپرپلاستیک داشت (50 درصد و 66 درصد). حساسیت و PPV در استفاده همزمان از اولتراسونوگرافی و اسکن سستامیبی جهت لوکالیزه کردن آدنوم منفرد به ترتیب 84 درصد و 100 درصد بود.
از آنجایی که اولتراسونوگرافی نتوانست حتی یک غده پاراتیروئید را به تنهایی شناسایی کند، در مطالعه ما تفاوت معنی داری بین حساسیت اسکن سستامیبی و استفاده همزمان از هر دو روش وجود نداشت. لذا در صورت استفاده از روش لوکالیزه کننده قبل از عمل، انجام اسکن سستامیبی توصیه می شود.