بررسی شیوع لرز پس از بیهوشی و عوامل بالینی مرتبط در اعمال جراحی زنان در بیمارستان جواهری تهران

شیوع لرز پس از بیهوشی 5 تا 65 درصد است و بیماران آن را یکی از علل مهم ناراحتی پس از عمل گزارش می کنند. لرز می تواند پیامدهای نامطلوبی مثل افزایش مصرف اکسیژن و برون ده قلبی نیز ایجاد کند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع لرز پس از بیهوشی در اعمال جراحی زنان انجام شد و متغیرهای بالینی مرتبط با شیوع آن نیز گزارش گردید.
در این مطالعه توصیفی شیوع لرز پس از بیهوشی در 448 بیمار زن که در سال 1384 و در طول یک دوره 7 ماهه در بیمارستان جواهری تهران تحت بیهوشی عمومی، نخاعی یا تسکینی مورد اعمال جراحی زنان قرار گرفتند، بررسی شد. متغیرهای مربوط به خصوصیات و اطلاعات عمل جراحی و بیهوشی بیماران نیز ثبت گردید. دمای مرکزی بدن بیماران نیز در مرحله قبل از عمل و در اتاق ریکاوری اندازه گیری شد.
در کل 83 بیمار(5/18 درصد) پس از بیهوشی دچار لرز شدند. بروز لرز در اعمال جراحی کوچک در مقایسه با اعمال جراحی بزرگ و متوسط و در روش بیهوشی تسکینی در مقایسه با روش های بیهوشی عمومی و نخاعی به طور معنی داری کمتر بود. در حالی که داروهای هالوتان و N2Ô که جهت نگهداری بیهوشی عمومی و داروهای آتروپین وپروستیگمین که جهت برگشت دادن شلی عضلانی تجویز شدند و نیز تزریق حجم بالاتر کریستالوییدهای وریدی در حین عمل با افزایش شیوع لرز همراه بودند.
نتایج نشان داد که به ترتیب اهمیت، داروی نگهدارنده بیهوشی هالوتان، تزریق حجم بالاتر کریستالوییدهای وریدی در حین عمل و روش بیهوشی نخاعی خطر شیوع لرز پس از بیهوشی را در اعمال جراحی زنان افزایش دادند، در حالی که هیپوترمی ارتباطی با بروز لرز نداشت.