عوامل مرتبط با کیفیت زندگی پس از یائسگی در زنان شهر یزد در سال 1387

اغلب زنان تغییرات چشمگیری را در دوران یائسگی و پس از آن تجربه می کنند و هدف از این مطالعه برآورد کیفیت زندگی و تعیین عوامل مرتبط با آن در زنان شهر یزد پس از یائسگی می باشد.

این مطالعه توصیفی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایبر روی 300 زن یائسه در شهر یزد در سال 1387 انجام گرفت. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه پرسشنامهQOL مختص کیفیت زندگی زنان یائسه بوده و داده ها به روش مصاحبه جمع آوری گردید. برای بررسی روایی و پایائی پرسشنامه از روش روایی محتوا و آلفای کرونباخ استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS 15 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای آماری من ویتنی و کروسکال والیس انجام گردید.

بر اساس نتایج به دست آمده میانگین سن شروع یائسگی7/4±3/47 سال بوده است. میانگین نمره کیفیت زندگی در بعد وازومتور برابر 71/4±34/12، در حیطه روانی برابر 89/8±15/18، در حیطه جسمی 37/16±09/41، در حیطه جنسی 25/6±97/10 بوده است. ارتباط معناداری بین نمره حیطه های روانی- اجتماعی، جسمی و جنسی با سطح تحصیلات، شغل، وضعیت اقتصادی و بهداشتی افراد وجود داشت(05/0P<). با توجه به نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن، بین متغیرهای نمره حیطه جسمی، حیطه روانی– اجتماعی، حیطه جنسی با تعداد بارداری و سن ارتباط معناداری وجود داشت(05/0P <).

یائسگی باعث کاهش کیفیت زندگی می شود و آموزش و مداخله های موثر پس از یائسگی باعث بهبود کیفیت زندگی در زنان یائسه خواهد گردید.