بررسی برخی عوامل موثر بر باززایی شاخه از جداکشت های مختلف سیب گمی آلماسی (Malus domestica Borkh)

سیب «گمی آلماسی» یک پایه پا کوتاه سیب است که از مناطق شمال غرب ایران منشا گرفته است. این رقم می تواند به عنوان پایه برای اکثر ارقام تجاری سیب به کار رود. دستیابی به سیستم باززایی با کارایی بالا در سیب با هدف تکثیر درون شیشه ای، انتقال ژن ‎و سایر مطالعات لازم و ضروری است. در این تحقیق آزمایش های مختلفی برای بهینه سازی باززایی شاخه های نابجا انجام گرفت. دو بافت کالوس و برگ، همچنین دو محیط کشت پایه N6 تغییر یافته و MS به همراه ترکیبی از غلظت های مختلف BA و NAA برای باززایی مورد آزمایش قرار گرفتند. برگ ها از شاخه های کشت شده و تکثیرشده درمحیط کشت MS برداشت شدند. بعد ازهشت هفته، درصد باززایی و تعداد شاخه های تولید شده در هر قسمت و همچنین درصد تولید کالوس در برگ ارزیابی گردید. درآزمایش های باززایی از بافت کالوس در طول آزمایش، باززایی شاخه ای مشاهده نشد. باززایی شاخه های نابجا تنها از بافت برگ مشاهده شد. بهترین محیط برای باززایی از برگ ها محیط MS به همراه 2 میلی گرم درلیتر NAA و 5/7 میلی گرم درلیتر BA تشخیص داده شد. زخمی کردن برگ ها تاثیر مثبت بر بهبود باززایی داشت.