بهینه سازی تولید فعال کننده پلاسمینوژن بافتی نوترکیب در انگل لیشمانیای غیر بیماری زا با طراحی دو سازه ژنی

پروتئین فعال کننده پلاسمینوژن بافتی نوترکیب یکی از مهم ترین ترکیبات ضد لخته می باشد که در درمان سکته های قلبی و مغزی از اهمیت بالایی برخوردار است. تاکنون روش های مختلفی برای تولید پروتئین های نوترکیب هترولوگ با استفاده از میزبان های پروکاریوتیک و یوکاریوتیک مورد بررسی قرار گرفته است. اخیرا انگل لیشمانیا تارنتولا Leishmania tarentolae به دلایل متعددی از جمله عدم بیماری زایی و شرایط ویژه آن در تولید پروتئین های پیچیده اهمیت زیادی یافته است. در تحقیق حاضر به منظور بهینه سازی میزان بیان t-PA نوترکیب انسانی با استفاده از سلول L. tarentolae دو سازه بیانی که هر یک حاوی دو کپی از cDNA t-PA بود طراحی و ساخته شد. این سازه ها از طریق الکتروپوریشن به سلول های L. tarentolae وارد و در ژنوم انگل ادغام گردیدند. پس از انتخاب کلون های ترانسفورم شده، بیان t-PA ترشح شده به محیط کشت سلولی و میزان فعالیت بیولوژیکی آن توسط آزمون های وسترن بلات و کرومولیز بررسی گردید.