تعیین سیستم تراکت، نوع کروژن و پتانسیل هیدروکربن زایی با استفاده از پارامتر های راک اول (مثال هایی از سازند پابده، زیر زون رزن - آبگرم و رسوبات بستر خلیج فارس)

به منظوربررسی نقش پارامتر های راک – اول در تعیین نوع کروژن، سیستم تراکت و پتانسیل هیدروکربن زایی، سه ناحیه متفاوت {سازند پابده در زون زاگرس چین خورده، زیر زون رزن- آبگرم (رسوبات ژوراسیک برش ده لیان و قمشلو) ومغزه 15 متری از رسوبات بستر خلیج فارس در ناحیه بوشهر} مورد نمونه برداری قرار گرفتند. مشاهدات صحرائی و بررسی های صورت گرفته بر رخساره های ژوراسیک زیر زون رزن- آبگرم نمایانگر آن است که برش قمشلو از چهار بخش (ماسه سنگ زیرین، شیل های ماسه ای، ماسه سنگ بالایی و تناوب ماسه سنگ با شیل های میکادار) و برش ده لیان از پنج بخش (شیل، سیلتستون، ماسه سنگ زیرین، آهک های ماسه ای و ماسه سنگ بالایی) تشکیل شده است. بر اساس مطالعات مشابه انجام شده بر رخساره های سازند پابده (مادستون، پکستون، وکستون و شیل) هفت گروه رخساره میکروسکوپی (Microfacies) شناسایی گردیدند. بر اساس آنالیز دانه بندی صورت گرفته بر مغزه مطالعه شده از رسوبات بستر خلیج فارس در منطقه ساحلی بوشهر 5 نوع رسوب سیلت رسی، رس سیلتی، گل ماسه ای، گل گراولی و ماسه گلی گراولی شناسایی شدند.
بر پایه مطالعات ژئوشیمی آلی، 65 درصد نمونه های بیتومین دار بخش های میانی و تحتانی سازند پابده در مرحله بالغ (تولید نفت) و 35 درصد آن ها در مرحله نابالغ قرار گرفته اند. بر اساس همین مطالعات نمونه های زیر زون رزن- آبگرم، گاز زا می باشند ولی از نظر توان هیدرو کربن زایی در رتبه ضعیف (Poor) قرار می گیرند. با بررسی کروژن های مطالعه شده، در سازند پابده فراوانی با کروژن های تیپ II و II-III، در مغزه بوشهر فراوانی با کروژن های تیپ II، III و مخلوط II-III و در زیر زون رزن – آبگرم فراوانی با کروژن های تیپ III و IV می باشد. بر اساس دیاگرام شاخص هیدروژن در برابر TOC، نتایج زیر بدست می آید: برای مغزه بوشهر، 73 درصد از نمونه های مطالعه شده مرحله پیشروی آب دریا و 27 درصد مرحله سطح پایین آب را نشان می دهند. همچنین نمونه های سازند پابده مرحله پیشروی آب دریا و نمونه های زیر زون رزن – آبگرم مرحله سطح پایین آب را نشان می دهند.