بررسی رابطه سلامت روان با باورهای مذهبی، منبع کنترل و خوش بینی استادان دانشگاه

در چند دهه گذشته، بحران فکری و معنوی بزرگی در جهان مدرن به وجود آمده و یک تغییر پارادایمی در توجه به نقش عوامل و عناصر باور های دینی و مذهبی در زندگی ایجاد شده است. روان شناسان به دنبال ارائه الگوی نظری جامعی مبنی بر شناسایی عوامل تاثیر گذار و آسیب رسان بر سلامت روان شناختی می باشند. در پژوهش حاضر به بررسی رابطه سلامت روان شناختی با باورهای مذهبی، منبع کنترل و خوش بینی استادان دانشگاه ها پرداخته شده است. بدین منظور تعداد 200 آزمودنی از میان استادان دانشگاه های استان تهران(تهران، شهید بهشتی، امیرکبیر، شریف، علم و صنعت، علامه طباطبایی، آزاد و پیام نور) با روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب و سپس پرسشنامه های سنجه دینداری، مقیاس مکان کنترل راتر، مقیاس خوش بینی و پرسشنامه سلامت عمومی توسط آزمودنی ها تکمیل شد. برای تحلیل داده های به دست آمده، از روش آماری تحلیل رگرسیون استفاده شد. باورهای مذهبی، منبع کنترل و خوش بینی سهم ترکیبی و تفکیکی معنادار در پیش بینی تغییرات سلامت روان شناختی دارند؛ بدین معنی که هر چه نمرات باورهای مذهبی، منبع کنترل و خوش بینی افزایش می یابد، نمرات سلامت روان شناختی بالا می رود. همچنین ارتباط معناداری بین باورهای مذهبی با خوش بینی، باورهای مذهبی با منبع کنترل و خوش بینی با منبع کنترل مشاهده شد.