مقایسه تاثیر دو نوع اتچمنت اوردنچر متکی بر دو ایمپلنت قدامی بر میزان استرس وارده به ناحیه خلفی فک پایین با روش آنالیز اجزاء محدود به صورت سه بعدی

با انتخاب اتچمنت مناسب میتوان زمینه را برای کم کردن تحلیل ریج خلفی فک پایین و مشکلات جدی ناشی از آن کاهش داد. هدف از این مطالعه مقایسه ی تاثیر دونوع اتچمنت اوردنچر متکی بر دو ایمپلنت قدامی بر میزان استرس وارده به ناحیه ی خلفی فک پایین با روش آنالیز اجزاء محدود به صورت سه بعدی میباشد.
با استفاده از نرم افزارAnsys مدل فک پایین از روی CT-Scan بیمار با دو ایمپلنت قدامی یک دفعه با اتچمنت نوع بار و دفعه ی دیگر با اتچمنت نوع بال شبیه سازی شد. پس از مدلسازی، نیروی دنچر فک مقابل در دو حالت: یکبار به صورت عمودی و متقارن در دو طرف فک(اکلوژن مرکزی) و بار دیگر به صورت مایل(حرکات طرفی)در یک سمت فک به عنوان سمت کارگر بر روی هر دو نوع اتچمنت اعمال شد.
دراوردنچر متکی بر ایمپلنت با اتچمنت بار، میزان استرس بیشتری بر ناحیه ی خلفی ریج بی دندانی(ناحیه دندان مولر اول) نسبت به اتچمنت بال در حالت اکلوژن مرکزی وارد شد. در حرکات طرفی در سمت کارگر نیز نتایج مشابه با حالت اکلوژن مرکزی حاصل شد و ناحیه ی دندان شش در سمت کارگر متحمل استرس کمتری در استفاده از اتچمنت بال شد.
اگر تنها دلیل انتخاب نوع اتچمنت میزان استرس وارده به ناحیه خلفی فک باشد و سایر شرایط یکسان ومطلوب در نظر گرفته شود، اتچمنت بال به دلیل ایجاد استرس کمتر در اوردنچرهای متکی بر دو ایمپلنت قدامی دارای ارجحیت می باشد.