بررسی رابطه میزان فلوئوراید آب آشامیدنی با DMFT

با توجه به شیوع بالای پوسیدگی دندان و عوارض شناخته شده آن و ضرورت بررسی اتیولوژیک بیماری و به منظور تعیین رابطه فلوئوراید آب آشامیدنی با میزان DMFT، این تحقیق در مناطق روستائی شهرستان بهشهر در سال 1385 انجام گرفت. تحقیق با روش historicul chohort به تعداد 165 نفر گروه مورد در مناطق با فلوئوراید کمتر از 4/0 ppm و تعداد 164 نفر گروه شاهد با فلوئوراید مناسب بین ppm 2/1-6/0 که از نظر ارتفاع سکونت. سن، جنس، سمت در شغل نان آور، مدت اقامت و سطح سواد و بعد خانوار مشابه بودند انجام گرفت و نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف بود. وضعیت DMFT آنها مطابق استاندارد تعیین و نقش فلوئوراید آب آشامیدنی پایین با بروز بیشتر از 5 دندان با آماره کی دو مورد قضاوت قرار گرفت. میزان DMFT در مناطق مورد برابر 9/7±7/11 و شاهد 6/6±4/8 بود(0005/0P<)مردم مناطق مورد 83 درصد DMFT بالاتر از 5 داشته و شاهد 65% (0005/0P<) R.R فلوئوراید آب کم با بروز DMFT بالاتر از 5 افراد مورد 3/1 برابر بیشتر از شاهد بوده است (3/1 R.R=) و خطر منتسب به پوسیدگی بالا برای مردم با فلوئوراید کم آب آشامیدنی 18درصد بوده است. به نظر می رسد میزان فلوئوراید کم آب آشامیدنی شانس بروز DMFT بالا را افزایش می دهد انجام تحقیق تجربی به منظور تعیین تاثیر افزودن فلوئوراید در پیشگیری از DMFT توصیه می شود.