مقایسه تاثیر جنس براکت های ارتودنسی بر میزان رشد و چسبندگی استرپتوکک موتانس وکاندیدا آلبیکانس

با توجه به گسترش درمان های ارتودنسی برای بزرگسالان و تمایل به استفاده از براکت های همرنگ دندان به منظور زیبایی بیشتر و وجود شبهات زیاد درخصوص میزان رشد و چسبندگی میکروارگانیزم ها به این نوع ازبراکت ها، این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر جنس براکت های مختلف ارتودنسی (فلز و سرامیک) بر میزان رشد وچسبندگی استرپتوکک موتانس و کاندیدا آلبیکانس انجام شد.

تحقیق به صورت experimental روی 72 نمونه انجام گرفت. دونوع براکت فلزی و سرامیکی مربوط به دندان های پره مولر استفاده شدند. استرپتوکک موتانس، کاندیدا آلبیکانس و تلفیق هردو، مورد مطالعه قرار گرفتند. plateهای شیشه ای کوچک حاوی محیط کشت Noutrient broth به علاوه % 20 سوکروز اضافه با یکی ازسه سوسپانسیون میکروبی تلقیح شدند. براکت ها داخل plateها قرارداده شدند. نمونه ها در دمای 37 درجه به مدت 5 روز انکوبه شدند. سپس براکت ها خارج شده و plateها تخلیه شدند. تعدادcolony forming unit (CFU)های چسبیده به شیشه به صورت چشمی شمارش شدند. تعدادی ازبراکت ها با میکروسکوپ الکترونی بررسی شدند.

تحقیق روی 72 نمونه انجام گرفت. چسبندگی میکروارگانیزم های مورد مطالعه درحضور براکت های فلزی کاهش و درحضور براکت های سرامیکی افزایش پیدا کردند. () بررسی با میکروسکوپ الکترونی نیز این نتایج را تائید کرد.

میزان رشد و چسبندگی استرپتوکک موتانس و کاندیدا آلبیکانس در حضور براکت های ارتودنسی با جنس های مختلف، متفاوت است. لذا پیشنهاد می شود در گروهی از بیماران با ریسک عفونت های کاندیدا مثل بیماران دیابتی و یا شرایط سرکوب ایمنی و همچنین در مواردی که کاهش ریسک پوسیدگی و بیماری های پریودنتال مدنظراست، ازبراکت های فلزی استفاده شود.