مقایسه میزان غلظت هموگلوبین و ذخایر آهن سرم در زنان باردار سالم و مبتلایان به دیابت بارداری

دیابت بارداری یکی از شایع ترین مشکلات بهداشتی در بارداری محسوب می شود که می تواند منجر به دیابت نوع 2 ایجاد ناتوانی و مرگ و میر و عوارض بلند مدت شود. از آنجائیکه برخی مطالعات بالا بودن هموگلوبین مادر و ذخیره آهن بدن را یک عامل خطر غیر وابسته برای دیابت بارداری می دانند. این مطالعه به منظور مقایسه میزان غلظت هموگلوبین و ذخایر آهن سرم در زنان باردار سالم با زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد.
این مطالعه مورد شاهدی بر روی 200 زن باردار مراجعه کننده به بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل طی سالهای 87-1386 انجام شد. به ازای هر نمونه دیابت بارداری تشخیص داده شده بر اساس OGTT مختل (بر اساس معیار Carpenter & Coustan) یک نمونه شاهد از درمانگاه مراقبت روتین بارداری انتخاب گردید. دو گروه از لحاظ سن، سن بارداری، تعداد پاریتی و محل مراجعه با هم همسان شدند. 100 زن باردار مبتلا به دیابت بارداری (گروه مورد) با 100 زن باردار سالم (گروه شاهد) که دارای تست تحمل گلوکز طبیعی بودند، از نظر میزان هموگلوبین و هماتوکریت و ذخایر آهن سرم که شامل فریتین، آهن سرم و ظرفیت کلی اتصال آهن به ترانسفرین بود، در سه ماهه سوم بارداری با هم مقایسه شدند.
در این مطالعه میانگین میزان غلظت هموگلوبین در گروه مورد 28/1±17/12 و در گروه شاهد 42/2±63/11 و میانگین میزان فریتین سرم در گروه مورد 23/47±10/ 52 و در گروه شاهد 27/23±36/30 بود. بعد از حذف اثرات BMI میزان غلظت هموگلوبین و میزان فریتین سرم به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود (05/0>p). هم چنین غلظت میانگین آهن سرم در گروه مورد 14/41±75/95 و در گروه کنترل 80/31±48/91 بود که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. ظرفیت کلی اتصال آهن به ترانسفرین در گروه مورد 47/40±55/354 و در گروه کنترل 10/51±02/353 بود.
یافته های این مطالعه نشان داد که زنان مبتلا به دیابت بارداری در مقایسه با زنان باردار سالم دارای میزان غلظت هموگلوبین و فریتین سرم بالاتری در سه ماهه سوم بارداری هستند. لذا نیاز به دقت بیشتری در تجویز آهن تکمیلی به همه زنان باردار با توجه به وضعیت هموگلوبین و وضعیت آهن سرم، می باشد.