بررسی نگرش دانشجویان علوم پزشکی کرمان نسبت به بیماری های روانی

امروزه علی رغم پیشرفت های علمی در حوزه شناخت و درمان بیماری های روانی هنوز هم ارایه خدمات روانپزشکی و روانشناختی به جامعه به دلیل نگرش های منفی و کلیشه ای گاهی با اشکال مواجه می گردد. همگام با پیشرفت روانشناسی اجتماعی از اواخر دهه پنجاه بررسی نگرش افراد نسبت به بیماری های روانی از اهمیت روزافزونی برخوردار گردیده است. به گو نه ای که تغییر نگرش را جزء اهداف اصلی و عمده خود قرار می دهد.
این مطالعه با هدف تعیین نگرش دانشجویان علوم پز شکی کرمان نسبت به بیماری های روانی در سال 1388 انجام شده است.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی است. نمونه مورد مطالعه 3400 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه علوم پز شکی کرمان بودند. که به روش سر شماری در مطالعه وارد شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به بیماری های روا نی استفاده شد. ابزار متشکل از دو بخش بود بخش اول ویژگی های فردی و بخش دوم عبارات سنجش نگرش دانشجویان علوم پزشکی در مورد بیماری های روانی بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل عامل سوالات ارزیابی شد. از تستهایT و ANOVA استفاده شد.
نتایج نشان داد که اکثر افراد مورد بررسی نگرش مثبت و واقع بینانه ای نسبت به بیماران روانی داشتند. در تعیین رابطه بین نگرش افراد مورد بررسی با عوامل دموگرافیکی سن و جنس و وضعیت تاهل و رشته تحصیلی افراد مورد پژوهش تفاوت معنی داری دیده شد. آقایان و متاهلین نسبت به افراد مونث و مجردها نگرش وا قع-بینانه تری داشتند و دانشجویانی که بخش روان پزشکی را گذرانده بودند نگرش بهتری نسبت به آنهایی که بطور عینی با بیماران روانی سرو کار نداشتند دیده شد. از طرفی گروه-های پز شکی و پرستاری نگرش مثبت تری نسبت به سایر رشته ها داشتند(001/0>p). همچنین بین سن و نمره نگرش همبستگی و ارتباط معکوسی دیده شد29/0=r.
بر اساس یافته های تحقیق و با توجه به نمره نگرش کلیه رشته های علوم پزشکی گروه های پزشکی و پرستاری که بطور عینی با بیماران روانی سر و کار داشتند نگرش مثبت و واقع بینانه تری داشتند(001/0 >p). از آنجایی که پزشکان و روانپزشکان و بطور کلی دانشجویان وابسته به رشته پزشکی نقش مهمی در مرا کز سلامت روانی ایفا می کنند و نگرش آنها نسبت به این افراد احتمالا نگرش افراد جامعه را تحت تاثیر قرار خواهد داد.