بررسی وضعیت سن، جنس، نژاد، پارامترهای هماتولوژیک، واکسیناسیون، نوع درمان و نتیجه درمان در سگهای مبتلا به گاستروانتریت پاروویروسی ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز

به منظور بررسی وضعیت اپیدمیولوژیک گاستروانتریت پاروویروسی در سگ های مبتلا به اسهال، در یک دوره هشت ماهه از 387 مورد سگ های ارجاعی از نژادهای مختلف (ژرمن شپرد، مخلوط ژرمن شپرد، دوبرمن پینچر، تریر و مخلوط) به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، از 32 مورد که علایم انتریت شامل اسهال و استفراغ داشتند، نمونه برداری به عمل آمد. از این سگ ها نمونه خون گرفته شد و آزمایش کامل خون به عمل آمد. معیار اصلی برای تایید بیماری CPV، استفاده از کیت تشخیصی مدفوع بود که در روز ارجاع دام همزمان با اخذ نمونه خون انجام می گرفت. از 32 مورد تست انجام شده بر روی بیماران مشکوک، 21 نمونه (66 درصد) مثبت بود. 38 درصد موارد در گروه مثبت اسهال خونی نشان دادند، درحالی که 2/18 درصد موارد در گروه منفی همراه با اسهال خونی بود. از 32 بیمار ارجاعی دارای انتریت، 16 مورد (50 درصد) نر و 16 مورد (50 درصد) ماده بودند. 10 مورد (5/62 درصد) از نر ها و 11 مورد (8/68 درصد) از ماده ها مثبت بودند. بیشترین درصد CPV مثبت مربوط به نژاد مخلوط است، اما با مقایسه این تعداد با کل سگ های ارجاعی نژاد مخلوط در مدت 8 ماه (یعنی225 مورد) مشخص می شود که تنها 5/7 درصد ارجاع این نژاد به دلیل پاروویروس است. در مقایسه، 7/26 درصد ارجاع نژاد دوبرمن پینچر به دلیل پاروویروس بوده است و به نظر می رسد خطر ابتلا این نژاد در بین 5 نژاد مورد مطالعه بیشتر باشد. 100 درصد مواردی که CPV مثبت بودند، واکسن دریافت نکرده بودند و هیچ گونه درمان ضد انگلی نیز نداشتند. در مطالعه حاضر از 32 مورد ارجاعی 15 مورد با کوتریموکسازول و 17 مورد توسط پنی سیلین جنتامایسین تحت درمان قرار گرفتند. هیچ اختلاف معنی داری میان دو گروه درمانی وجود نداشت (05/0 P>). رابطه آماری معنی داری میان لکوپنی یا عدم بهبودی مشاهده گردید (012/0= P).