میزان شیوع حوادث بیمارستانی و عوامل موثر بر آن در کارکنان یک بیمارستان نظامی

آگاهی یافتن از حوادث بیمارستانی و علل وقوع آنها می تواند در برنامه ریزی های مدیریتی بیمارستان و یافتن روش های پیشگیری به منظور کاهش میزان حوادث ناشی از کار و درنهایت کاهش هزینه های بیمارستان موثر باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع حوادث بیمارستانی و عوامل موثر بر آن در بین کارکنان یکی از بیمارستان های شهر تهران بود.
این مطالعه توصیفی- مقطعی روی 190 نفر از کارکنان یکی از بیمارستان های شهر تهران که در فاصله سال 1387 تا 1388 دچار حادثه شده بودند، انجام شد. تمامی حوادث ایجادشده مدنظر قرار گرفت و افراد مورد مطالعه به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. اطلاعات به کمک پرسش نامه و چک لیست جمع آوری شد. داده ها با نرم افزار SPSS 17 با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون نسبت ها (دوجمله ای) تجزیه و تحلیل شد.
62.6% افراد فقط یک بار و 37.4% بقیه بیش از یک بار دچار حادثه شده بودند. بیشترین آسیب دیدگی مربوط به بریدگی، سوراخ شدن و زخم برداشتن (92 مورد) بود. عدم دقت یا بی مبالاتی بیشترین علت وقوع حوادث بود و شرایط کاری ناایمن و عدم وجود لوازم حفاظت فردی به ترتیب در رده های بعد قرار داشتند. تاثیر تحصیلات افراد (0.001>p) و سابقه کار (0.05>p) بر وقوع حوادث معنی دار بود.
بیشترین آسیب دیدگی مربوط به بریدگی، سوراخ شدن و زخم برداشتن است و عدم دقت یا بی مبالاتی افراد، بیشترین علت وقوع حوادث است. سابقه کار و میزان تحصیلات به طور معنی داری بر وقوع حوادث تاثیرگذار است.