اثر آموزش با استفاده از تکنیک تمرینات میدانی و مدل حیوانی بر آگاهی کادر درمانی

اهداف. حوادث و تروما در سراسر جهان، هرساله قربانیان فراوانی به همراه دارد. در ایران آمار مرگ ومیر بیماران ترومایی به صورت غیرقابل قبولی بالاست. لذا بایستی برای کاهش مرگ ومیر راه چاره اندیشیده شود. این راهکارها در قالب برنامه های اجرایی، آموزشی، پژوهشی، کنترل عملیات و غیره تعریف می شوند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش با مدل حیوانی و تمرینات میدانی بر آگاهی کادر درمانی بود.
روش ها. در این مطالعه توصیفی که در سال 1364 در یکی از دانشگاه های علوم پزشکی انجام شد، 144 پزشک شاغل در زمینه های مختلف، به صورت تصادفی انتخاب شده و در 6 گروه قرار گرفتند. آموزش احیا با استفاده از مدل حیوانی ارایه شد و آزمون های چهار گزینه ای، تشریحی و عملی، قبل و بعد از کارگاه به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 14 با آزمون تی زوجی سنجیده شد.
یافته ها. سطح کیفی آگاهی بلافاصله پس از اتمام کارگاه از 26 به 58 و سطح کمی از 49 به 65 ارتقا یافت. همچنین، توانایی عملی افراد از 46 به 75 رسید.
نتیجه گیری. استفاده از مدل حیوانی و آموزش میدانی تاثیر مثبتی بر ارتقای آگاهی کادر درمانی در نجات مصدومان دارد.