کمینه سازی بیشینه ی زمان در گردش کارها در مسئله ی کار کارگاهی پویای انعطاف پذیر با ماشین های موازی

در محیط های واقعی ساخت و تولید، مجموعه کارهایی که باید زمان بندی شوند با گذشت زمان تغییر می یابد که این خود بیان گر پویایی مسائل زمان بندی است. همچنین به منظور سازگاری سیستم های ساخت و تولید با نوساناتی همچون ازکارافتادگی ماشین آلات و ایجاد ماشین های گلوگاهی، انواع انعطاف پذیری های کف کارگاهی نیز در این سیستم ها لحاظ می شود. در نوشتار حاضر، برای نخستین بار پارامترهای انعطاف پذیری عملیات و انعطاف پذیری ناشی از ماشین های موازی)P M(با سرعت های غیر یکنواخت در محیط کار کارگاهی پویا)D J Sو در قالب مسئله ی کار کارگاهی انعطاف پذیر با ماشین های موازی در محیط پویا)F D J S P M، در نظر گرفته شد. پس از مدل سازی مسئله، الگوریتمی مبتنی بر اصول الگوریتم ژنتیک)G A}با کروموزوم های دوبعدی پویا، برای حل آن پیشنهاد شد. نتایج حاصل از اجرای الگوریتم پیشنهادی و مقایسه ی آن با یک روش فراابتکاری موجود در ادبیات، نشان دهنده ی بهبود جواب ها به میزان 1٫34 درصد برای ابعاد مختلف مسئله است.