اثرات مصرف کافئین طی دوره بارداری بر تکامل پس از تولد بیضه نوزادان موش های صحرایی نژاد ویستار

در سال های اخیر نگرانی های پیشرونده ای مبنی بر کاهش سلامت تولیدمثلی مردان تحت تاثیر عوامل مختلف وجود دارد. از اینرو، مطالعه حاضر در نظر دارد تا اثرات مصرف کافئین طی دوره بارداری را بر روند تکامل ساختار هیستومورفومتریک بیضه نوزادان موش های صحرایی مورد مطالعه قرار دهد.
موش های صحرایی گروه های آزمون در معرض مقادیر کم و زیاد کافئین (26 و 45 میلی گرم بر کیلوگرم) طی دوره بارداری قرار گرفتند. سپس در هر یک ازنوزادان نر در سنین 1، 30، 60 و 90 روزگی پس از تولد، ضمن اندازه گیری وزن بدن و آنالیز تستوسترون سرم، بیضه آنها بعد از توزین در محلول بوئن تثبیت شد. بدنبال آماده سازی مقاطع بافتی و تهیه برش های 5 تا 6 میکرومتری، در مراحل مختلف پس از تولد، حجم بیضه با روش کاوالیه برآورد و ساختار کمی لوله های منی ساز آنالیز گردید.
نتایج مطالعه حاکی از کاهش معنی دار(05/0>P) وزن نوزادان، وزن و حجم بیضه در گروه دوز زیاد بود. افزایش پراکنش سلول های اسپرماتوژنیک در لوله-های منی ساز، کاهش ارتفاع اپی تلیوم زایا، کاهش تعداد لایه های سلولی سلول های اسپرماتوژنیک و وجود فضاهای خالی به شکل واکوئل در لوله های منی ساز در گروه-های در معرض مشاهده گردید. قطر لوله های منی ساز در سنین 60 و 90 روزگی در گروه دوز زیاد بطور معنی داری(05/0>P) کاهش نشان داد. هورمون تستوسترون در سنین 60 و 90 روزگی در گروه دوز زیاد بطور معنی داری (05/0p<) کاهش یافت.
این مطالعه نشان می دهد مصرف کافئین طی دوره بارداری می تواند موجب کاهش پارامترهای بیضوی نوزادان نر موش های صحرایی طی روند تکامل پس از تولد گردد.