اثر دریافت پیاز قرمز بر سطح اسیداوریک، پروفایل لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در موش های صحرایی هیپراوریسمیک

هیپراوریسمی اختلال متابولیکی شایعی است که در ارتباط با افزایش غیر طبیعی سطح اسیداوریک و افزایش تولید رادیکال های آزاد می باشد و یکی از عوامل خطر مهم نقرس و بیماری های ناشی از استرس اکسیداتیو به شمار می رود. با توجه به نقش آنتی اکسیدانی شناخته شده پلی فنل های غذایی در کنترل و کاهش آسیب های اکسیداتیو، این مطالعه با هدف بررسی اثر دریافت پیاز قرمز بر سطح اسیداوریک، پروفایل لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی در موش های صحرایی هیپراوریسمیک طراحی و اجرا شد.
در این مطالعه تجربی- مداخله ای 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه سالم، هیپراوریسمیک، سالم و هیپراوریسمیک دریافت کننده پیاز تقسیم شدند. هیپراوریسمی با تزریق داخل صفاقی mg/kg 250 پتاسیم اکسونات ایجاد شد. پیاز به میزان g/kg 5 به روش گاواژ به حیوانات تجویز شد. مدت مداخله 2 هفته بود. در پایان، سطوح سرمی اسیداوریک، پروفایل لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز اندازه گیری و داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
دریافت پیاز در گروه سالم تاثیر معنی داری بر سطح اسیداوریک و پرفایل لیپیدی نداشت، ولی افزایش معنی داری در فعالیت پاراکسوناز در مقایسه با گروه کنترل سالم ایجاد کرد. در گروه هیپراوریسمیک دریافت کننده مداخله، کاهش معنی داری در سطح اسیداوریک و افزایش معنی داری در فعالیت پاراکسوناز در مقایسه با گروه کنترل هیپراوریسمیک مشاهده گردید. همبستگی مثبت معنی داری بین فعالیت پاراکسوناز و غلظت HDL-C و ارتباط معکوس معنی داری(05/0< P) بین فعالیت پاراکسوناز و غلظت اسیداوریک مشاهده شد.
دریافت پیاز از طریق کاهش سطح اسیداوریک و افزایش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدان پاراکسوناز می تواند نقش مؤثری در کنترل هیپراوریسمی و افزایش توان آنتی اکسیدانی بدن در موش های صحرایی هیپراوریسمیک داشته باشد.