تاثیر تصویرهای نمادین بر پیرنگ رمان جای خالی سلوچ

رمان جای خالی سلوچ اگر‎چه از جنبه واقع‎گرایانه بسیار نیرومندی برخوردار است و در روند روایت گاهی آن چنان از تخیل تخلیه می‎شود که همراهی مخاطب با آن بسیار دشوار می‎شود- البته این روند با درون‎مایه رمان و توالی کند حوادث سازگار است-؛ اما به‎نظر می‎رسد با توجه به همین جنبه واقعی، بخش بزرگی از ساختار روایی این رمان بر پایه شبکه‎ای از تصویرهای نمادین استوارشده است. در این مقاله با بررسی دو تصویر نمادین گودی و خانه ‎و تاثیر آن بر کنش‎های دو شخصیت اصلی، مرگان و سلوچ، به تاثیرگذاری این تصاویر نمادین بر پیرنگ داستان می‎پردازیم. همچنین بخش عمده‎ای از تاثیرگذاری این اثر و هم‎ذات‎پنداری مخاطب با آن، بسته به این تصویرهاست.