اثر یک برنامه کاهش وزن بر کارکرد ریوی و التهاب سیستمیک در مردان چاق

التهاب سیستمیک با کاهش کارکرد ریوی در افراد چاق همراه است. اینکه تمرین هوازی در افراد چاق با بهبود التهاب سیستمیک و کارکرد ریوی همراه است روشن نمی باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی پروتئین واکنشگر C و عملکرد ریوی در افراد چاق بود.
تمرین هوازی منجر به بهبود شاخص های چاقی و عملکرد ریوی در مردان چاق می شود و این بهبودی با سطوح کاهش یافته پروتئین واکنشگر C همراه است در سطح پایه افراد چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی دارای سطوح بالاتر پروتئین واکنشگر C و کارکرد ریوی ضعیف تر بودند (05/0p<). بعد از 12 هفته تمرین هوازی وزن بدن، دور کمر، چربی احشایی، کل چربی شکمی و پروتئین واکنشگر C کاهش یافت (05/0 p <). در مقابل، شاخص های عملکرد ریوی متعاقب برنامه تمرین هوازی بهبود یافت (05/0 p <).
بیست و سه مرد چاق (سن: 9/3±19/46 سال، نمایه توده بدنی: 87/0±64/31 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به گروه های تمرین هوازی (12 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. همچنین یک گروه کنترل با وزن طبیعی (9 نفر) برای مقایسه در سطح پایه فراخوانده شد (سن: 1/4±36/45 سال، نمایه توده بدنی: 45/0±63/24 کیلوگرم بر متر مربع). برنامه تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت 12 هفته بود. ترکیب بدنی (سی تی اسکن)، شاخص التهابی و کارکرد ریوی قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد