بررسی تاثیر عصاره های گیاهی افسنطین، بومادران و برگ گردو بر انگل تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت آزمایشگاهی

تریکوموناس واژینالیس یکی از عوامل ایجاد کننده بیماری مقاربتی تک یاخته ای سیستم تناسلی- ادراری است. در سال های اخیر، استفاده از گیاه درمانی و داروهای با منشاء گیاهی روبه فزونی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر عصاره سه گیاه بومادران، برگ گردو و افسنطین در غلظت های مختلف بر انگل تریکوموناس واژینالیس در محیط آزمایشگاهی بود. در این مطالعه تجربی ده سری لوله آزمایش جهت بررسی عصاره های گیاهی بومادران، برگ گردو و افسنطین با غلظت های 12/3، 25/6، 5/12، 25، 50، 100، 200، 400، 800 mg/ml تهیه گردید. همچنین غلظت های مختلف مترونیدازول و عصاره های گیاهی در (Dimethyl sulfoxide) DMSO 2% حل شده و به محیط های کشت اضافه گردید. سپس در ساعات 6، 12، 24، 48، 72 از نظر زنده ماندن و تحرک انگل بررسی گردیدند. داده ها به کمک آزمون های آماری آنالیز واریانس مشاهدات تکراری تجزیه و تحلیل شد. عصاره های گیاهان برگ گردو، بومادران و افسنطین بر انگل تریکوموناس واژینالیس روند کاهش معنی داری در تعداد انگل ها بر حسب زمان وجود نشان دادند (05/0P<). در حالی که مترونیدازول حداکثر بعد از نیم ساعت باعث نابودی انگل گردید. این زمان برای عصاره این گیاهان، 24 ساعت بود. عصاره های گیاهی بومادران، افسنطین و برگ گردو در غلظت های مختلف بر رشد انگل تریکوموناس واژینالیس تاثیر دارند و پیشنهاد می گردد بررسی های بیشتری بر روی مدل حیوانی و افراد آلوده به انگل تریکوموناس واژینالیس انجام داده شود.