آشکارسازی استرس با استفاده از سیگنال دمای میانگین ناحیه دور چشم

در هنگام استرس، جریان خون در ناحیه دور چشم افزایش یافته و موجب افزایش دمای این ناحیه می شود. دلیل این پدیده آن است که چشم باید در چنین مواقعی آمادگی انجام حرکت های متنوع و سریع را داشته باشد و این خون و انرژی بیشتری را می طلبد.این تغییر دما، در سطح پوست و تشعشع حرارتی آن مشهود است. این حرارت، نور مادون قرمز را در محدوده طول موج 3 تا 12 میکرو متر منتشر می کند. بنابراین باید بتوان با تصویربرداری مادون قرمز دو بعدی از تغییرات حرارت در سطح چهره، به وجود و میزان استرس پی برد.با تحلیل این تغییرات ناشی از استرس، سیگنال دمایی استخراج و تحلیل می شود. در این پژوهش با ثبت همزمان سیگنال‎های پلی گرافی سطحی و تصاویر حرارتی چهره، امکان برچسب‎زنی صحیح تصاویر حرارتی فراهم شده و همچنین تغییرات سیگنال‎های مختلف فیزیولوژیکی بدن در هنگام وقوع استرس مقایسه شده است. در این تحقیق استرس در دو سطح کم و زیاد مورد توجه بوده است. ثبت داده برای شش نفر و برای هر یک چهار بار، به مدت دو دقیقه انجام شده است. دادگان پس از طی مراحل پیش پردازش و استخراج ویژگی، به سیستم شناخت وارد می شود. در سیستم شناخت از دو روش جداسازی خطی و شبکه عصبی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از روش شبکه عصبی MLP نسبت به روش LDA به اندازه ای جزیی بهتر است.