تاثیر سطوح مختلف پروتین و پروبیوتیک بر عملکرد، وزن اندام های داخلی و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک در جیره های غذایی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمائی به روش فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار (360 قطعه جوجه گوشتی سویه راس-308) به مدت 42 روز بر عملکرد و وزن اندام های داخلی و فراسنجه های بیوشیمیائی خون انجام گردید. برای این منظور شش جیره بر اساس احتیاجات گزارش شده توسط راهنمای پرورش سویه تهیه شد که حاوی دو سطح پروتئین 95% و 100% توصیه راهنمای پرورش سویه راس و سه سطح پروبیوتیک (0،20 و400 ppm حاوی 109×2 واحد باکتری) بودند. نتایج نشان داد که کاهش 5% پروتئین خام جیره اختلاف معنی داری در افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک ایجاد نکرد. سطوح مختلف پروبیوتیک میزان افزایش وزن را در دوره آغازین، رشد و کل دوره به طور معنی داری بهبود داد (05/0P<). تغذیه ی جوجه های گوشتی با سطوح مختلف پروبیوتیک ضریب تبدیل غذائی را در دوره رشد، پایانی و کل دوره کاهش داد (05/0P<). اثر سطوح مختلف پروبیوتیک در هیچ یک از دوره ها بر خوراک مصرفی معنی دار نبود. سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک تاثیری بر صفات لاشه (بازده لاشه، درصد سینه، ران، چربی محوطه بطنی، وزن نسبی سنگدان، طحال، قلب، کبد و لوزالمعده) نداشت. فراسنجه های بیوشیمیائی خون (پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین، کلسترول، تری گلیسرید، گلوکز، لیپوپروتئین های با دانسیته بالا (HDL) و پائین (LDL) و خیلی پائین (VLDL)) تحت تاثیر سطوح پروتئین و پروبیوتیک قرار نگرفت. ولی سطوح پروتئین تام سرم در جیره حاوی 200 ppm پروبیوتیک در 42 روزگی افزایش یافت (05/0P<). نتایج پیشنهاد می کند که می توان پروبیوتیک را در سطوح پائین تر پروتئین پیشنهادی سویه راس مورد استفاده قرار داد.