بررسی مضامین مشترک ساقی نامه های ابن فارض و فضولی بغدادی

ابن فارض مصری یکی از بزرگ ترین شعرای ادب عرفانی است. او با سرودن خمریه ای به زبان نمادین توانست چنان عارفانه ی نابی پدید آورد که در ادبیات سمبلیک جهان مانا و پایدار باقی بماند.
فضولی بغدادی نیز با سرودن ساقی نامه هایی به زبان فارسی و ترکی، دیدگاه عرفانی خود را با اشارات لطیف و ذوق انگیزی های ظریف و مضمون آفرینی های تازه، به وضوح آشکار ساخت.
بررسی و مقایسه ی این ساقی نامه ها، مضمون های مشترک و مفاهیم مشابه آن ها را آشکار می کند، از جمله اینکه؛ هر دو با زبان رمزی از تجربیات عرفانی سراینده ها سرچشمه گرفته و با زبان نمادین، ویژگی های همسانی برای باده بیان کرده اند. قدم باده، فرح زایی، شفابخشی، حیات بخشی، تهذیب اخلاق و...از جمله این همسانی ها هستند.اینها مواردی هستند که نویسندگان در این مقاله قصد بررسی و مقایسه آنها را دارند، تا از قبل این مقایسه نتایج مورد نظر بدست آید.