شیوع بدشکلی دندان ها و رشد بیش از حد ریشه در خرگوش های خانگی اهواز، ایران

یکی از مشکلات معمول در خرگوش های خانگی، بدشکلی و رشد بیش از حد دندان هایی است که به طور مداوم در حال رشد هستند. در مطالعه حاضر، خرگوش های مورد مطالعه بر اساس سن به 2 گروه (کمتر از 3 سال و بالای 3 سال) تقسیم بندی شده بودند. آنها در محدوده سنی 1 تا 5 سال بودند و میانگین وزن بدنی 2250 گرم داشتند. پنج مورد بدشکلی و بزرگ شدگی ریشه از درجه 2 و دو مورد از درجه 4 تشخیص داده شد. خرگوش های مبتلا با علائم اپیفورا، درد، بی اشتهایی، عدم توانایی در تیمار کردن، بیماری های پوستی، اختلالات گوارشی و ریزش بزاق ارجاع داده شده بودند. در این مطالعه، شیوع عوارض دندانی (بدشکلی و بزرگ شدگی ریشه) در خرگوش های خانگی شهرستان اهواز 7/6% (7 تا از 105 مورد) به دست آمد. شیوع بیماری به طور معنی داری در خرگوش های بیشتر از 3 سال (89/14%؛ 7 تا از 47 مورد) در مقایسه با خرگوش های کمتر از 3 سال (0%؛ 0 از 58 مورد) بیشتر بود (003/0=p). شیوع همچنین به طور معنی داری بیشتر در خرگوش هایی بود که برای مدت طولانی در داخل منزل (دور از نور آفتاب) نگهداری می شدند و با سبزیجات نرم تغذیه شده بودند (001/0=p). اگرچه شیوع در خرگوش های ماده (09/9%؛ 4 تا از 44 مورد) بیشتر از نرها (92/4%، 3 تا از 61 مورد) بود، اما تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (43/0=p). رادیوگرافی از ناحیه جمجمه، عوارض دندانی را نشان داد. یک یافته از بیماری های دندانی در خرگوش های مزبور، کلسیفیکاسیون غیر طبیعی فک ها، به ویژه در استخوان آلوئولار بود. در رادیوگرافی از جمجمه، تغییرات در ساختمان و رادیواپسیته دندانهای گونه ای و در نتیجه رشد نابجای آنها ایجاد شده بود.