بررسی مقایسه میزان چسبندگی و رشد کاندیدا آلبیکانس بر روی سافت لاینرهای GC وآکروپارس در شرایط آزمایشگاهی

چسبندگی ورشد کاندیدا آلبیکانس بر روی مواد سافت لاینر می تواند منجر به مشکلات کلینیکی و تخریب مواد پروتزی گردد. شیوع دنچر استوماتیت به همراهی کاندیدا آلبیکانس،67%-11% گزارش شده است.هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان چسبندگی و رشد کاندیدا آلبیکانس بر روی دونوع سافت لاینر(GC و آکروپارس)و نیز مقایسه با گروه کنترل(آکریل آکرو پارس) بود.
22 نمونه از هر نوع سافت لاینر و10 نمونه اکریلیک(پرداخت شده و پرداخت نشده) تهیه شدوسپس این نمونه ها در سوسپانسیونی از کاندیدا آلبیکانس قرار داده شدند. پس از انجام شستشو، قطعات مورد آزمایش با آکریدین اورنج رنگ آمیزی و با میکروسکوپ فلورسنت بررسی شدند. برای آنالیزآاماری از آزمون هایOne-way ANOVA و Post-Hoc از نوع Tukey HSD استفاده شد.
در این مطالعه مشاهده شد که میزان چسبندگی ورشد به اکریل پرداخت نشده بیشترین وبه اکریل پرداخت شده کمترین بود.همچنین میزان چسبندگی و رشد به سافت لاینر اکروپارس به طور معنی داری از سافت لاینر GC بیشتر بود (05/0p<). تفاوت معنی داری بین اکریل پرداخت شده و پرداخت نشده مشاهده شد (05/0 p<).
با توجه به نتایج، دقت لازم در جهت انتخاب ماده مناسب با حداقل عوارض ثانویه و تولیداین نوع مواد دندانپزشکی با عوارض کمتر، ضروری می باشد.