بررسی مقایسه ای صحت اندازه گیری فاصله CEJ تا کرست آلوئول در رادیوگرافی پری اپیکال معمولی و دیجیتال اصلاح شده با جبران تعضیف اشعه x و واکنش بینایی

مطالعه ی حاضر با هدف تعیین و مقایسه ی صحت اندازه گیری فاصله ی CEJ تا کرست آلوئول در رادیوگرافی های پری اپیکال معمولی و دیجیتال اصلاح شده با جبران تضعیف اشعه ی X و واکنش بینائی انجام شد.
در این مطالعه تجربی 63 محل از نواحی کرست آلوئول دارای میزان های متفاوتی از تحلیل در مجاورت دندان های خلفی در مندیبل های خشک انسان انتخاب گردید. فواصل CEJ تا کرست آلوئول در مندیبل ها اندازه‎گیری و به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شد. رادیوگرافی های پری اپیکال معمولی و دیجیتال توسط فیلم E-Speed و سنسور CCD با تکنیک موازی تهیه گردید. رادیوگرافی های دیجیتال به منظور اصلاح تضعیف اشعه ی xو واکنش بینائی در نرم افزار Dental Eye مورد پردازش قرار گرفتند. سپس فواصلCEJ تا کرست آلوئول در رادیوگرافی معمولی و دیجیتال اصلاح شده اندازه گیری شد و یافته های بدست آمده در دو نوع رادیوگرافی با استفاده از آنالیز t-paired با استاندارد طلایی مقایسه شدند و ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر به دست آمده در دو نوع رادیوگرافی با مقادیر استاندارد طلایی محاسبه شد. (05/0=α) میزان صحت اندازه گیری فاصله ی CEJ تا کرست آلوئول در رادیوگرافی معمولی و دیجیتال اصلاح شده 86 درصد برآورد گردید. ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر واقعی و مقادیر به دست آمده در رادیوگرافی دیجیتال (92/0r=) و نیز رادیوگرافی معمولی (9/0r=) حاکی از همبستگی قوی بین مقادیر واقعی و مقادیر مربوط به دو نوع رادیوگرافی بود. رادیوگرافی دیجیتال اصلاح شده با جبران تضعیف اشعه ی X و واکنش بینائی از نظر صحت اندازه‎گیری فاصله ی CEJ تا کرست آلوئول قابل مقایسه با رادیوگرافی معمولی می باشد.