کارآیی آموزش تغذیه بر اساس مدل بزنف در بهبود شاخص های متابولیکی سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2

دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن می باشد امروزه دیابت در سالمندان یکی از مهم ترین اپیدمی های قرن است این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی مدل بزنف (باور ها، نگرش ها، نرم های انتزاعی و عوامل قادر کننده) در آموزش تغذیه کوتاه مدت به سالمندان (≥60 سال) مبتلا به دیابت نوع 2 انجام پذیرفت.
در این کار آزمایی بالینی تصادفی، 100 بیمار سالمند مبتلا به دیابت نوع 2 در دو گروه مداخله و کنترل به صورت تصادفی بر اساس شماره پرونده تقسیم شدند اطلاعات هر دو گروه به صورت مشابه و در دو زمان قبل و 3 ماه پس از مداخله آموزشی جمع آوری گردید. مداخله آموزشی در 4 جلسه آموزشی و هر جلسه به مدت 70 دقیقه انجام و نتایج به وسیله آزمون های آماری مجذور کای، T مستقل، زوجی و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
پس از مداخله آموزشی میانگین کلیه سازه های مدل بزنف (آگاهی، نگرش، نرم های انتزاعی، عوامل قادر کننده) تفاوت معنی داری را در بین گروه مداخله و گروه کنترل نشان می دهد (001/0>P). علاوه بر آن میانگین هموگلوبین گلیکوزیله (001/0>P)، قند خون ناشتا (001/0>P)، تری گلیسیرید (001/0>P) و لیپوپروتئین سبک (02/0=P) بهبود معنی ‎داری را در گروه مداخله نشان می دهد.
مداخله آموزش تغذیه بر اساس مدل بزنف علاوه بر بهبود آگاهی و نگرش سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 سبب بهبود شاخص های متابولیک آن ها نیز شده است.