مقایسه وضعیت بهداشت محیط مدارس ابتدایی دولتی نواحی مختلف شهر اصفهان در سال 1387-1386

دانش آموزان حداقل 20 درصد از اوقات خویش را در مدرسه سپری می کنند. آموزش و رشد شخصیت آنان به روش های آموزشی صحیح و مناسب، فضای فیزیکی مطلوب و محیط روانی مساعد بستگی دارد. دانش آموزان از سرمایه های عمده انسانی هر جامعه محسوب می گردند. توجه به سلامت و ارتقای بهداشت محیط تحصیلی آنان نوعی سرمایه گذاری برای آینده قلمداد می گردد.
این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شد. تعداد نمونه های مورد مطالعه، 77 مدرسه ابتدایی دولتی در شهر اصفهان بود که به صورت تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، فرم ارزیابی بهداشت محیط مدارس بود. این فرم از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت اول شامل مشخصات عمومی مدارس و قسمت دوم شامل آیتم هایی است که مطلوب بودن قسمت های مختلف مدرسه را مورد بررسی قرار می دهد. فرم های مذکور با مراجعه کارشناس بهداشت عمومی به مدارس، مشاهده و مصاحبه با مدیر مدارس و در مدت 3 ماه تکمیل گردید و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته، در نواحی مختلف مقایسه به عمل آمد.
6/76 درصد از مدارس، دارای وضعیت مطابق با استاندارد و 5/80 درصد از کلاس های مدارس دارای وضعیت مطلوب بودند. از نظر وضعیت استانداردهای ساختمانی و کلاس درس در نواحی مختلف، اختلاف معنی داری وجود نداشت. وضعیت سرویس های بهداشتی (توالت و دستشویی) و آبخوری های مدارس در حد مطلوبی بود و اختلاف معنی داری از این نظر در بین نواحی وجود نداشت. اما با این حال، ناحیه 1 وضعیت نا مطلوب تری داشت. 79 درصد از مدارس دارای وضعیت مطلوب از نظر جمع آوری و دفع زباله و 49 درصد از مدارس دارای بوفه های بهداشتی و مطابق استاندارد بودند. ولی بین نواحی از این دو نظر اختلاف معنی داری وجود نداشت.
به نظر می رسد که وضعیت بهداشت محیط مدارس ابتدایی شهر اصفهان به صورت تقریبی در حد مطلوب بوده، اما باید نسبت به بهبود بوفه های بهداشتی اقدام گردد که این امر مستلزم توجه بیشتر مسوولین محترم آموزش و پرورش، متولیان محترم بهداشت و درمان و اختصاص بودجه مناسب جهت حل مشکلات بهداشتی مدارس می باشد.