نقش ارزیابی درونی در بهبود کیفیت آموزشی گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

از آن جایی که انجام ارزشیابی آموزشی از جمله ارزیابی درونی می تواند نقاط قوت و ضعف سیستم آموزشی را نمایان کند و برنامه ریزی بر اساس این نتایج منجر به بهبود کیفیت آموزشی و ایجاد بهره وری بیش تر می گردد، این مطالعه با هدف شناخت این نقاط و ارتقاء کیفیت وظایف محوله گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طراحی و انجام شد.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی متغیرهای جایگاه سازمانی و مدیریت، نیروی انسانی، فضاها و تجهیزات، اهداف آموزشی، اهداف درمانی و اهداف پژوهشی توسط 32 پرسش نامه و 530 ملاک مورد ارزیابی قرار گرفت. این پرسش نامه ها جهت تکمیل در اختیار اعضاء هیات علمی و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم فیزیوتراپی قرار گرفت. نتایج بر اساس رتبه بندی گورمن از غیر رضایت بخش (1) تا بسیار قوی (5) طبقه بندی شد.
عوامل مورد ارزشیابی در اهداف آموزشی شامل ارزش یابی کلیه دروس تئوری و عملی اختصاصی و برنامه های دوره کارورزی بود، که با امتیاز 69/3 در طبقه خوب قرار گرفت. گروه در بخش درمانی با امتیاز 06/4 و در بخش اهداف پژوهشی نیز با امتیاز 15/4 در طبقه قوی قرار گرفت. در ارزیابی فضا، پرسنل و تجهیزات (ارزیابی جنبی) امتیاز 13/4 (طبقه قوی) حاصل آمد. در کل گروه فیزیوتراپی با امتیاز 98/3 در طبقه خوب گورمن قرار گرفت.
نتایج نشان داد که ملاک هایی نظیر فضای آموزشی و تجهیزات بالاترین نمره و در نیروی انسانی کم ترین نمره را کسب نموده است. پیشنهاد می شود جهت بررسی تغییرات درون گروهی این مطالعه در فواصل زمانی منظم تکرار گردد.