بررسی میزان سدیم،پتاسیم و اسمولاریته پلاسما در بیماران ضربه مغزی در بخش مراقبت های ویژه اعصاب

از اهداف مایع درمانی بیماران با ادم مغزی حفظ جریان خون مغز و جلوگیری از تغییرات زیاد در اسمولاریته پلاسما و هیپرگلیسمی می باشد. تحقیقات نشان داده است مانیتول باعث افزایش اسمولاریته پلاسما بصورت وابسته به دوز و در نتیجه باعث کاهش محتوای آب مغز شده است. همچنین ضمن مطالعاتی در مورد تاثیر سالین هیپرتونیک،کاهشICP را بدلیل اثر اسموتیک آن دانسته اند. مطالعه حاضر جهت تعیین سطح سرمی سدیم، پتاسیم و اسمولاریته سرم در شدت های مختلف ضایعات مغزی انجام شد. بین تغییرات اسمولاریته و میانگین الکترولیت ها با GCS رابطه ای وجود نداشت که احتمال تاثیر عوامل دیگر به غیر از اسمولاریته بر روی شدت ضایعات مغزی، نظیر وضعیت ABG، نیاز به تهویه مکانیکی بعضی از بیماران، پوزیشن، عوامل دارویی و مداخلات درمانی دیگر، درجه حرارت بیمار و ماندن نمونه های خونی در آزمایشگاه را خاطر نشان می سازد. تعداد بیماران به ترتیب روز های متوالی از نظر شدت ضایعات مغزی از شدید به خفیف روند رو به کاهش را نشان می داد. میانگین اسمولاریته گروه دارای ضایعه عصبی متوسط، از نظر آماری اختلاف معنی داری را نسبت به گروه خفیف و شدید نشان داد (3./. = P). میانگین غلظت سدیم و پتاسیم از نظر آماری اختلاف معنی داری در هر3 گروه GCS را نشان نداد این مطالعه تجربی مشاهده ای آینده نگر بر روی تعداد 57 مورد بیمار دچار ضربه مغزی بستری درICU اعصاب انجام گردید.سطح هوشیاری بیماران به همراه آزمایشات سدیم و پتاسیم در ساعت 6 صبح روزانه تا مدت 4 روز مشخص شد. اسمولاریته بیماران طبق فرمول Osm=2Na+BUN/2.8+G/18 محاسبه گردید. بیماران بر اساسGCS و روز بستری به 3و4 گروه تقسیم شدند. در هر 24 ساعت 15-13 = GCS در گروه خفیف، 12-9 = GCS در گروه متوسط و8 ≥GCS در گروه شدید از نظر شدت ضایعات مغزی قرار می گرفت. یافته های پژوهش با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند