بررسی اثر شدت محدودیت خوراک و تغذیه وعده ای بر وزن بدن و بازدهی استفاده از انرژی و پروتئین در جوجه های گوشتی

در این پژوهش اثر شدت محدودیت غذایی و تغذیه وعده ای بر وزن بدن و بازدهی استفاده از انرژی و پروتئین جوجه های گوشتی سویه تجاری راس بررسی گردید. تعداد 300 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 به مدت 42 روز روی بستر پرورش یافتند. جوجه ها در هفته اول بعد از هچ بصورت آزاد تغذیه شدند. برنامه های محدودیت غذایی از 7 تا 14 روزگی یا 7 تا 21 روزگی اعمال گردید. تیمارها شامل: 1- گروه شاهد (تغذیه بصورت آزاد) 2- محدودیت غذایی کمی براساس مصرف نیاز انرژی50% رشد 3- محدودیت غذایی کمی براساس مصرف نیاز انرژی نگهداری 4- محدودیت غذایی براساس برنامه تغذیه وعده ای از 7 تا 14 روزگی (یک هفته) 5- محدودیت غذایی براساس برنامه تغذیه وعده ای از 7 تا 21 روزگی (دو هفته) بود. برای هر تیمار 5 تکرار حاوی 12 جوجه گوشتی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در طی هفته دوم پرورش اعمال محدودیت غذایی سبب کاهش وزن بدن پرندگان نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). گروه های تغذیه شده به صورت وعده ای به دلیل داشتن رشد جبرانی کامل در هفته آخر پرورش وزن بدن مشابهی همانند گروه شاهد داشتند ولی گروه های محدودیت داده شده به صورت کمی به علت رشد جبرانی ناقص وزن بدن کمتری نسبت به گروه شاهد داشتند. گروه تغذیه آزاد بیشترین مقدار مصرف انرژی (4/12483کیلوکالری) و پروتئین (1/801 گرم) را داشت. نسبت راندمان انرژی و پروتئین (به ترتیب 1/17 و 67/2) در گروه تغذیه وعده ای یک هفته بطور نسبی بیشتر از سایر گروه ها بود.