مقایسه اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی عصاره گل سرخ با دیازپام در موش صحرایی

گیاه گل سرخ به واسطه اثرات آرام بخشی، ضد تشنجی و ضد دردی از دیرباز در طب سنتی ایران و اکثر کشورها جایگاه خاصی داشته است. این گیاه با توجه به داشتن آلکالوییدها، فلاونوییدها و ترکیبات آلی همواره در جهت کاهش فشارهای عصبی، درمان افسردگی، بی خوابی مزمن، ایجاد اثرات آرام بخش و ترمیم کنندگی پوست مورد استفاده قرار گرفته است. در حال حاضر با وجود این که از داروهای آرام بخش و ضد اضطراب شیمیایی به منظور تسکین دهندگی و پیش بیهوشی استفاده می شود ولی به علت عوارض جانبی این داروهای سنتتیک و مسایل اقتصادی بر آن شدیم تا اثرات ضداضطرابی و پیش بیهوشی عصاره این گیاه را با داروی سنتتیک به صورت مقایسه ای مورد مطالعه قرار دهیم.
به گروه های مختلف موش های نر نژاد ویستار عصاره گل سرخ با دوزهای mg/kg150، 300 و 450 و دیازپام با دوز mg/kg2/1 و دی متیل سولفوکساید با همان حجم 30 دقیقه قبل از ارزیابی اثرات تسکینی و پیش بیهوشی (مدت خواب القاء شده با کتامین) با دوز mg/kg40 تزریق شد و برای ارزیابی اثرات ضد اضطرابی از Elevated plus maze و Rota rod استفاده شد.
نتایج به دست آمده بیان گر افزایش معنی دار مدت خواب القاء شده با کتامین و هم چنین افزایش معنی دار مدت زمان سپری شده در بازوهای باز در گروه های تیمار با دوزهای بالا و پایین عصاره بود (01/0P≤).
نتایج حاصله نشان داد که عصاره گل سرخ در دوز mg/kg450 دارای اثرات تسکینی، پیش بیهوشی و ضد اضطرابی است.