تاثیر تمرینات مقاومتی ملایم و شدید بر عوامل خطرزای قلبی- عروقی در دانشجویان غیرورزشکار

مطالعات زیادی روی اثر تمرین ورزشی بر عوامل مرتبط با بیماری های قلبی- عروقی انجام شده که اغلب نشان دهنده اثرات مفید تمرین منظم ورزشی بر این عوامل است. با این حال مطالعات انجام شده در زمینه تمرینات مقاومتی نسبتا کمتر است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین مقاومتی با شدت ملایم و شدید بر برخی فاکتورهای خطرساز قلبی- عروقی بود.

این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی در سال 1388 انجام شد. جامعه پژوهش دانشجویان غیرورزشکار استان کردستان بودند. 30 مرد جوان سالم به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده و به طور تصادفی به سه گروه تجربی 1، تجربی 2 و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی 1 و 2، به مدت 6 هفته به انجام تمرین مقاومتی پرداختند. ApoB، ApoA، LDL، HDL، نسبت ApoB/ApoA، لیپوپروتئین لیپاز، تری گلیسیرید، کلسترول، نسبت HDL /کلسترول، BMI، فشارخون سیستولی و دیاستولی و نسبت دور کمر به باسن قبل و پس از دوره تمرینی اندازه گیری شد. از آزمون ANOVA با اندازه گیری مکرر، آزمون T زوجی، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی و نرم افزار SPSS 14 برای تحلیل داده ها استفاده شد.

پس از دوره تمرینی، میزان LDL، کلسترول، نسبت HDL /کلسترول و BMI به طور معنی داری در گروه تجربی 1 و 2 کاهش و میزان HDL در گروه تجربی 2 افزایش یافت، ولی میزان سایر عوامل مورد بررسی تغییر معنی داری نشان نداد.

تمرین مقاومتی در افراد جوان سالم، می تواند اثرات مفیدی بر برخی شاخص های خطرساز قلبی- عروقی داشته باشد. واکنش HDL به تمرین مقاومتی، متاثر از شدت تمرین است.