تاثیر همراه کردن تمرین درمانی با تیپینگ تسهیلی عضلات انتخابی کمربند شانه ای بر روی سطح فعالیت این عضلات در بیماران مبتلا به سندرم گیر افتادگی شانه

اختلال در سطح فعالیت عضلات اسکاپولا و عضلات چرخاننده کاف در مبتلایان به سندرم گیرافتادگی شانه وجود دارد. تمرین درمانی یکی از روش های مهم درمانی در این بیماران است. به علاوه کاربرد نوار تیپ(Tape) نیز در توانبخشی این بیماران پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه بررسی اثر تمرین درمانی همراه با کاربرد تیپ بر سطح فعالیت الکتریکی عضلات کمربند شانه ای بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه است.
این تحقیق بر روی دو گروه 12 نفره از بیماران مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه که به صورت غیر احتمالی و به روش نمونه گیری ساده انتخاب شدند انجام شد. ثبت الکترومیوگرافی از عضلات انتخابی در هر دو گروه حین حرکات فلکسیون و ابدکسیون در صفحه اسکاپولا انجام شد. پس از یک دوره تمرین درمانی همراه با کاربرد نوار تیپ برای یک گروه و بدون کاربرد نوار تیپ برای گروه دیگر، مجددا ثبت الکترومیوگرافی انجام شد.
مقایسه سطح فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مورد بررسی ذوزنقه ای میانی و تحتانی و اینفرااسپیناتوس به هنگام انجام تکالیف حرکتی فلکسیون و ابدکسیون در صفحه فرونتال، در گروه نوار تیپ بعد از درمان 54/17 درصد افزایش(41/0=p) و نیز در گروه بدون نوار تیپ، بعد از درمان 94/2 درصد افزایش نشان می دهد(38/0=p).
نتایج تحقیق ما اثر عمده ای را در کاربرد نوار تیپ، بر سطح فعالیت الکتریکی عضلات مورد مطالعه حین تکالیف حرکتی فلکسیون و ابدکسیون در مبتلایان به سندرم گیرافتادگی شانه نشان نداد.