دوزیمتری پلاک های چشمی (106RU/106Rh) در یک مدل فانتوم چشمی با استفاده از MCNP4C و مقایسه آن با اندازه گیری های تجربی

تعدادی از منابع رادیواکتیو در اندازه و شکلهای مختلفی برای براکیتراپی وجود دارند. پلاک های چشمی در درمان ملانومای چشمی، سال های زیادی استفاده شده اند. این پلاکها شامل یک فیلم نازک، منتشر کننده ی گنجانده شده در یک فلز نقرهای خالص میباشد. هدف اصلی کار، بررسی توزیع دوز پلاک های چشمی در طول محور مرکزی و دو طرف محور مرکزی بود. کالیبراسیون پلاک های چشمی را با استفاده از کد مونت کارلو و اندازه گیری تجربی انجام داده ایم.
برای اندازهگیری دوز مطلق در امتداد محور مرکزی و دو طرف محور مرکزی پلاک چشمی یک فانتوم کروی (PMMA) با شعاع mm12 و ارتفاع mm28 ساخته شده است. به منظور بررسی اندازه گیری عملی، شبیه سازی را با استفاده اپلیکاتورها، TLD و فانتوم چشم و کد مونت کارلو با یک کامپبوتر شخصی(P4،108 GHz) انجام گرفت. زمان اجرای کد MCNP4C برای هر پلاک چشمی4200 دقیقه بوده و تالی* و قطع انرژی، استفاده شده است.
توزیع دوز حاصل از روش عملی و شبیه سازی شش نوع پلاک چشمی COB، CCY، CCB، CCA، CIA، CGD مورد ارزیابی قرار گرفت. دوز عمقی نسبی و مطلق در امتداد محور مرکزی و دو طرف محور مرکزی با فاصله mm9 از سطح اپلیکاتور با خطای کمتر از روش پیشنهادی NIST و bebig مقایسه گردید. نتیجه این روش ها بطور کامل با داده های تولید کننده این پلاک- ها مقایسه، در نمودارها و منحنی ها دیدهمی شوند.
مقایسه دقیق مونت کارلو مربوط به توزیع دوز اپلیکاتورهای ذکر شده و توزیع دوز مطلق این پلاک ها به روش عملی، نشان داد که این پلاک ها برای درمان تومور های درون چشمی کارایی خوبی دارند.