تجزیه و سولفورزدایی زیستی نفت خام توسط باسیلوس ها

امروزه استفاده از میکروارگانیسم ها برای حذف آلاینده های نفتی از محیط زیست بسیار مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. زیرا روش های یا از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد یا باعث به وجود آمدن ترکیبات سمی دیگری در محیط می شوند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و تایید حذف زیستی نفت خام به وسیله باسیلوس ها می باشد.
در این پژوهش پانزده گونه باسیلوس تجزیه کننده نفت خام از مناطق آلوده به نفت جدا شد و شرایط بهینه رشدشان در محیط پایه نمکی واجد 1 تا 3% نفت خام مورد ارزیابی گردید. سپس با ارزیابی کشش سطحی و میزان کربن کل، نیتروژن و هیدروژن موجود در نفت خام در قبل و پس از تیمار با باکتری با روش ASTM D5291 اندازه گیری شد. همچنین سولفورزدایی زیستی با روش IP 242 مورد بررسی قرار گرفت.
از گونه های مورد بررسی دو گونه که بهترین رشد در محیط پایه نمکی واجد نت داشتند، انتخاب گردیدند. اما بیشترین افزایش در چگالی نوری و شمارش سلول های زنده و کاهش pHمیط کشت در روز پنجم از دوره آزمایش برای باسیلوس هایS6 بدست آمد. زمان تجدید نسل بر روی محیط نمکی حاوی 1% نفت خام برای باسیلوس S6 و S35 به ترتیب 18 و 25 ساعت محاسبه شد. باسیلوس ها قادر به کاهش کشش سطحی محیط به ترتیب از 62 (mN/m) به 31 و 38 بودند که بیانگر آن است که این گونه ها قادر به تولید میزان قابل توجهی بیوسورفکتانت هستند. نتایج نشان داد که میزان کلی کربن از 85 (درصد جرمی) به 41 و 48 (درصد جرمی) به ترتیب برای باسیلوس S6 و S35 کاهش یافته است. همچنین مشخص شد که پس از گذشت یک ماه 42 درصد و 80 درصد از میزان کلی سولفور موجود در نفت به ترتیب توسط باسیلوس S6 و S35 حذف شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
آنالیزهای آماری بر روی هیدروکربن های موجود در نفت دخام با استفاده از گاز کروماتوگرافی (C13-C30) نشان دهنده اثر تخریب زیستی باسیلوس ها بر روی هیدروکربن های نفتی و توانایی آن ها در استفاده از نفت به عنوان تنها منبع کربن و انرژی می باشد