علائم بالینی، آزمایشگاهی و مشخصات دموگرافیک روماتیسم پالیندرومیک، و فراوانی آن نسبت به سایر آرتریتهای التهابی در شمال غرب ایران

با توجه به نامشخص بودن فراوانی، مشخصات دموگرافیک، و علائم بالینی و آزمایشگاهی روماتیسم پالیندرومیک در ایران این مطالعه انجام شد.
در این مطالعه آینده نگر افراد مبتلا به آرتریت متناوب توسط یک روماتولوژیست ویزیت شده و پس از رد سایر علل آرتریت متناوب نظیر آرتروپاتی های ناشی از کریستال، اسپوندیلو آرتروپاتی های سرو نگاتیو، بیماری بهجت و غیره و در صورت وجود معیارهای Pasero و Barbieri تشخیص روماتیسم پالیندرومیک گذاشته شد و سپس این بیماران حداقل به مدت یک سال پیگیری شدند.
از 1225 بیمار مبتلا به آرتریت التهابی 34 نفر (8/2%) مبتلا به روماتیسم پالیندرومیک بوده، نسبت مبتلایان به روماتیسم پالیندرومیک به آرتریت روماتوئید 9/5% بود. فاصله زمانی بین اولین حمله آرتریت و تشخیص 7/4 سال بود. در بیش از نصف بیماران (58%) سن شروع بیماری در 45-20 سالگی بود. نسبت مرد به زن 1:8/1 بود. در 33 بیمار حملات مونو یا اولیگوآرتیکولر بود. شایعترین مفاصل مبتلا زانو و PIP ها بودند. مدت حمله فقط در 2 بیمار بیش از 5 روز طول کشید. RF، anti-CCP و ANA به ترتیب در 13 (37%)، 20 (57%) و 3 (7/13%) بیمار مثبت بودند.
مشخصات دموگرافیک، بالینی و آزمایشگاهی روماتیسم پالیندرومیک در بیماران ما از برخی جهات با مطالعات مشابه از سایر کشورها متفاوت است.