بررسی اثر پیری بر حجم زیر نواحی هیپوکامپوس رت

هیپوکامپوس، ناحیه ای کاملا شناخته شده از مغز است که در حافظه دخیل است. مطالعات اخیر نشان داده است که در افراد مسن نشانه هایی از آتروفی هیپوکامپوس وجود دارد، به هرحال در مطالعات انسانی، اثر سن بر روی آتروفی هیپوکامپوس با متغیرهای دیگری مانند تغذیه نامناسب و استرس های جسمانی و روانی مخدوش شده است بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین اثر پیری طبیعی بر اندازه حجم زیر نواحی مختلف هیپوکامپوس با استفاده از مدل حیوانی رت انجام شد.
رت های نر نژاد ویستار تا زمان کشته شدن که برای رت های جوان شش ماهگی و رتهای پیر 24 ماهگی بود(در هر گروه 10 رت) در شرایط یکسان آزمایشگاهی نگهداری شدند. مقاطع متوالی کرونال به ضخامت 25 میکرون در محدوده کل هیپوکامپوس بریده شد و با استفاده از روش نمونه برداری تصادفی یکنواخت سیستماتیک، تعداد 10تا 12 مقطع انتخاب و بر روی لام چسبانده و با هماتوکسیلین رنگ شد. اصل کاوالیر برای تخمین حجم زیر نواحی هیپوکامپوس مورد استفاده قرار گرفت.
تحلیل آماری داده ها نشان داد که فقط تاثیر معنی دار سن در طبقه رادیاتوم و لاکونوزوم و مولکولار ناحیه هرمی CA1 وجود دارد به طوری که حجم این ناحیه در رت های پیر کمتر از رت های جوان است(05/0P<). نتایج همچنین نشان داد که حجم کل هیپوکامپوس در رت های پیر و جوان تفاوتی ندارد(74/0P=).
یافته های این تحقیق تغییرات احتمالی در زواید نورونی سلولهای C A1 هیپوکامپی را مطرح می کند که این فرضیه را باید با مطالعات میکروسکوپ الکترونی و روش گلژی آزمود. این داده ها مبنای نورآناتومیکی را فراهم می کند که می تواند با اختلالات رفتاری و حافظه گزارش شده متعاقب پیری، مرتبط باشد.