فراوانی کم خونی فقرآهن و برخی عوامل مرتبط با آن در اطفال 6 تا 24 ماهه بستری در بخش کودکان بیمارستان امام رضا (ع) بجنورد در سه ماهه اول سال 1387

کم خونی فقر آهن شایعترین اختلال تغذیه ای در اطفال است. شیوع آن در مناطق مختلف متفاوت است و تاکنون در استان خراسان شمالی بررسی نشده است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی کم خونی فقر آهن و فاکتورهای مرتبط با آن در کودکان به انجام رسید. مطالعه بصورت مقطعی دو گروهه بر روی181 کودک24-6 ماهه بستری در بخش اطفال که بصورت نمونه گیری غیرتصادفی مبتنی بر هدف انتخاب شدند، بمدت 3 ماه صورت گرفت. آزمایشات مربوط به کم خونی فقر آهن برای شناسایی کودکان مبتلا و غیر مبتلا به کم خونی انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با کم خونی فقر آهن در طی مصاحبه با مادران جمع آوری گردید. داده ها از طریق نرم افزار SPSS و آزمونهای من ویتنی و کای دو با سطح اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل گردید. 5/31 درصد کودکان، به کم خونی فقر آهن مبتلا بودند. ابتلا به کم خونی فقر آهن با جنس پسر، سن پایین مادر و مصرف ماهی ارتباط معنی داری داشت(05/0 P =). ابتلا به کم خونی فقرآهن ارتباط معنی داری با سن و وزن فعلی کودک، وزن زمان تولد، دفعات بستری در بیمارستان، مصرف قطره آهن و بیماری فعلی نداشت. علاوه بر مصرف قطره آهن وجود فاکتورهای متعدد مثل سن مادر، جنس کودک و عدم مصرف ماهی در پیشگیری از آنمی فقر آهن مؤثر می باشد. بنابراین کارکنان بهداشتی – درمانی باید توجه بیشتری به این فاکتورها نمایند.