کارایی سیستم USBF در حذف نیتروژن و تعیین شرایط بهینه آن

نیتروژن عامل اصلی رشد جلبک ها، پدیده یوتریفیکاسیون و نیز سندرم بچه آبی آلودگی محسوب می شود. در این تحقیق کارایی فرایند فیلتراسیون جریان رو به بالا با بستر لجن در حذف بیولوژیکی نیتروژن جهت تعیین غلظت بهینه نیتروژن و نسبت COD/N بهینه براساس بیشترین راندمان حذف مورد ارزیابی قرار گرفت. فاضلاب مصنوعی شامل ترکیبات گلوکز و اوره به عنوان منبع کربن و نیتروژن با نسبت COD/N حدود 10 با غلظت های 10، 30، 50، 75، 100 و 150 میلی گرم در لیتر نیتروژن و نسبت COD/N حدود 67/6، 5 و 4 با غلظت های 75، 100 و 125 میلی گرم در لیتر نیتروژن مورد استفاده قرار گرفت. با افزایش غلظت نیتروژن و با نسبت COD/N حدود10، راندمان حذف نیتروژن افزایش می یافت، به طوری که میانگین درصد حذف نیتروژن پس از رسیدن سیستم به شرایط پایدار در غلظت های 10 و30 و 50 میلی گرم در لیتر به ترتیب 89، 91 و 2/92 درصد تعیین گردید. در ادامه با افزایش غلظت نیتروژن به 75 و 100 و 150 میلی گرم در لیتر میانگین درصد حذف نیتروژن به ترتیب به مقادیر 5/85، 4/82 و 3/76 کاهش یافت. سپس با تغییر نسبت COD/Nحدود 67/6 و 5 و4 و با افزایش غلظت به 75، 100 و 125 میلی گرم در لیتر میانگین درصد حذف نیتروژن به ترتیب به مقادیر 3/93، 4/87 و 1/82 رسید. با تحلیل های آزمایش های انجام شده نسبت COD/N بهینه در حدود 67/6 و غلظت نیتروژن 75 میلی گرم در لیتر و CODدر حدود 500 میلی گرم در لیتر برای پایلوت USBF تعیین گردید.