تجزیه و تحلیل روند تغییرات زمانی تبخیر- تعرق پتانسیل گیاه مرجع (مطالعه موردی: ایستگاه همدان)

هدف اصلی این مطالعه، تجزیه و تحلیل روند تغییرات زمانی تبخیر- تعرق گیاه مرجع (ET0) در ایستگاه همدان (نوژه) است. برای این منظور از اطلاعات این ایستگاه در دوره آماری 1951 تا 2005 استفاده شد. میزان ET0 با روش پنمن- مانتیس (PM) محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل روند از دو روش شامل الف) برازش خط مستقیم برسری زمانی و محاسبه شیب خط روند با روش حداقل مربعات و ب) آزمون من – کندال و محاسبه شیب خط روند با روش Sen''s estimator استفاده شد. برای تحلیل حساسیت ET0 به پارامترهای هواشناسی از روش رگرسیون چندگانه خطی گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که کم ترین مقدار ET0 در ماه ژانویه و بیشترین آن (معادل 2/7 میلی متر بر روز) در ژوئیه اتفاق می افتد. شیب خط روند در تمام ماه های سال (به جز ژانویه و فوریه) مثبت بود. در شش ماهه گرم سال شیب خط روند از نظر آماری در سطح 1 درصد معنی دار بود. بیشترین مقدار شیب خط روند در ژوئیه مشاهده شد که در سطح یک درصد معنی دار بود. نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که در ماه های گرم سال سرعت باد و درجه حرارت حداکثر هوا به ترتیب مهم ترین عوامل موثر بر ET0 بودند.