مطالعه بر روی شیوع سرمی و تعیین آنتی ژنیکی توکسوپلاسما گوندئی در گربه های خانگی شهرستان اهواز، جنوب غرب ایران

گربه ها نقش اصلی را در اپیدمیولوژی توکسوپلاسموز بازی می کنند. در مطالعه اخیر، از مجموع 198 گربه خانگی و با سنین مختلف، برای تعیین آنتی بادی بر علیه توکسوپلاسما گوندئی در نمونه های سرمی به روش ایمونوکروماتوگرافی، و برای مشخص کردن حضور اووسیست در مدفوع به روش میکروسکوپی (روش فلوتاسیون) و ایمونوکروماتوگرافی، مورد مطالعه قرار گرفتند. گربه ها از میان موارد ارجاعی به بیمارستان دامپزشکی دانشگاه اهواز، در جنوب غرب ایران انتخاب شده و در فاصله زمانی سال های 1385 تا 1388 مورد بررسی قرار گرفتند. تقسیم بندی بر اساس سن، جنس، نژاد، منطقه و فصل انجام شد. گربه های مورد مطالعه بر اساس سن به 3 گروه (کمتر از 6 ماه، 6 ماه تا 3 سال و بالای 3 سال) و بر اساس منطقه به 5 ناحیه (شمال، شرق، غرب، جنوب و مرکز) تقسیم بندی شدند. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون مربع کای، آزمون دقیق فیشر و آزمون Z مورد آنالیز قرار گرفتند. چهل و نه تا از 198 نمونه سرمی (75/24%) دارای آنتی بادی بر علیه توکسوپلاسما گوندئی بودند (برآورد فاصله ای شیوع با 95% اطمینان: 7/30–7/18 درصد). شیوع عفونت در گربه های بالغ بالای 3 سال (8/38%) و در سن 6 ماهگی تا 3 سالگی (6/26%) در مقایسه با گربه های کمتر از 6 ماه (8/3%) به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.001). شیوع عفونت در گربه های نر (7/29%) نسبت به ماده ها (6/20%)، در فصل تابستان (2/26%) و منطقه غرب (5/27%) بالاتر بود، اما تفاوت بین شیوع عفونت از نظر جنس (P=0.14)، فصل (P=0.99) و منطقه (P=0.98) معنی دار نبود. تکنیک فلوتاسیون مدفوع و ایمونوکروماتوگرافی نیز بر روی نمونه های مدفوعی انجام شده بود و در هیچکدام از 198 نمونه، اووسیست توکسوپلاسما گوندئی یافت نشدند. مطالعه ما نشان داد که شیوع سرمی عفونت (75/24%) در سرم گربه های خانگی شهرستان اهواز، نسبتا بالا می باشد.