بررسی میزان شیوع اختلال شنوایی و علل مرتبط با آن در استان اردبیل

اختلال شنوایی شایع ترین نقص حسی عصبی در انسان است که در صورت نبود مطالعات اپیدمیولوژیک و در پی آن عدم طراحی و اجرای برنامه های پیشگیرانه، بخشی از نیروی مولد جامعه را دچار معلولیت خواهد ساخت. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع اختلال شنوایی در کل جمعیت استان اردبیل و بررسی نقش علل مختلف مادرزادی، اقتصادی اجتماعی، تصادفات و خصوصیات فردی در میزان شیوع این اختلال انجام شد.
در این پژوهش توصیفی پیمایشی 10718 نفر به روش تصادفی خوشه ایاز کل جمعیت استان انتخاب و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش نامه غربالگری، دستگاه ادیومتر بالینی، پرسش نامه افراد مبتلا به اختلال شنوایی و پرسش نامه افراد عادی، جمع آوری شد. داده ها با شاخص های آماری فراوانی، درصد، در هزار محاسبه و با آزمون کای دو تحلیل شد.
نتایج نشان داد که 1/7 در هزار نفر دچار نقص شنوایی و 3/4 در هزار نفر نیز دچار کم شنوایی هستند. اختلال شنوایی در روستاییان و سالخوردگان استان اردبیل بیشتر است(046/0p=) ولی بین دو جنس تفاوت معنی داری از لحاظ میزان اختلال شنوایی وجود نداشت(05/0p>). همچنین اختلاف معنی داری بین اختلال شنوایی فرزند و خویشاوندی والدین(031/0p=)، مصرف دارو دوران بارداری(028/0p=)، بارداری در سن بالا(007/0p=)، اختلال شنوایی والدین و بیماری شدید در دوران بارداری(001/0p=)، درآمد خانواده(004/0p=)، محل سکونت(001/0p=)، وجود داشت.
محرومیت های بهداشتی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی از مهم ترین علل شیوع اختلال شنوایی در استان اردبیل است. بنابراین توجه همه جانبه به رفع محرومیت های مذکور، بیش از پیش ضرورت دارد.