باقیمانده های آلاینده های آلی کلره پایدار در بافت کبد شغال طلائی (Canis aureus) سواحل شمالی ایران

نمونه های بافت کبد از شغال طلایی در شهرستان نور واقع در سواحل مرکزی استان مازندران جمع آوری شدند. میزان ترکیبات آلی کلره پایدار (POPs) از قبیل بی فنیل های پلی کلره (PCBs)، دی کلرودی فنیل تری کلرواتان (DDTs) و متابولیت هایش، هگزاکلرو سیکلوهگزان (HCHs) و متابولیت هایش، هگزاکلروبنزن (HCB)، آلدرین و دی آلدرین در بافت کبد توسط دستگاه GC-ECD تعیین شدند. بیشترین غلظت مربوط به ترکیب ng/g) PCBs 51/41 ± 13/58) و به دنبال آن ترکیبات ng/g) HCHs 88/10 ± 58/10)، ng/g) DDTs 17/6 ± 62/4)، ng/g) HCB 81/0 ± 60/0)، آلدرین(ng/g 78/0± 54/0) و دی آلدرین (g/g ww 18/0 ± 13/0) به ترتیب در رتبه های بعدی قرار داشتند. در این مطالعه از نمونه های تلفات جاده ای (Road-Killed) استفاده شده است. بین غلظت OCPs در جنس نر و ماده اختلاف معنی داری مشاهده نشد (904/0> P > 095/0) و همچنین هیچ اختلاف معنی داری بین غلظت ترکیبات OCPs با طول بدن و وزن بدن مشاهده نشد. بطورکلی غلظت ترکیبات OCPs پایین تر از حدی بود که باعث اثرات مخرب بر حیوانات شود.