تجزیه ژنتیکی زودرسی در ارقام آپلند پنبه با استفاده از تلاقی های دای آلل

شش رقم آپلند پنبه به نام های ورامین (Varamin)، زودرس موتاژنز (Mutagenese)، 132-818، Bul-539، B-557 و Chirpan-539 در سال 1382 در مرکز تحقیقات پنبه- معاونت ورامین- کشت گردید. طرح تلاقی دی آلل شامل والدین و F1 ها جهت دستیابی به مواد آزمایشی سال دوم اجرا گردید. والدین و نتاج آنها در سال زراعی 1383 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار کشت شدند و 17 صفت مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج حاصله به روش دای آلل حاکی از انطباق داده ها با مدل افزایشی غالبیت پیشنهادی هیمن و گریفینگ بود. در کنترل صفات زمان اولین گل شکفته، تعداد کل گل ها، ارتفاع گیاه، زمان اولین غوزه باز، دوره بلوغ غوزه، زودرسی، شاخص بلوغ و شاخص نرخ تولید اثرات غالبیت ناقص و در کنترل صفت شاخص گلدهی، فاصله عمودی گل ها، فاصله افقی گل ها، وزن غوزه، تعداد شاخه های رویا، عملکرد و شاخص متوسط بلوغ اثرات فوق غالبیت ژن ها نقش داشتند. وراثت پذیری خصوصی ارتفاع گیاه از58/0 تا 59/0، تعداد کل گل ها از 63/0 تا64/0، زمان اولین غوزه باز 69/0 تا 71/0، زودرسی از66/0 تا 67/0، شاخص نرخ تولید از 59/0 تا 63/0 و شاخص گلدهی از 000/0 تا 25/0 بدست آمد.