کاهش انگیزه دانشجویان پرستاری: یک مطالعه کیفی

انگیزه به عنوان یکی از مهم ترین عوامل جهت دهنده فعالیت های انسان شناخته شده است. فقدان یا کاهش انگیزه بر تمامی عملکردهای فرد اثر گذاشته و سبب تاثیرات منفی زیادی می شود. با توجه به اهمیت انگیزه در دانشجویان پرستاری، این مطالعه با هدف تبیین درک دانشجویان پرستاری از کاهش انگیزه انجام شد.
این مطالعه با رویکرد کیفی و روش تحلیل محتوا انجام شده است. در این مطالعه 12 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی فسا بر اساس نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و در سه مصاحبه گروهی متمرکز مشارکت نمودند. پس از جمع آوری اطلاعات، کلیه مصاحبه های ضبط شده بر روی کاغذ پیاده و مرور گردیدند و تم ها یا درون مایه ها استخراج گردیدند. سپس فهرستی از این تم ها تهیه گردید و شباهت ها در معنا و مفهوم آن ها مرور شدند. بر اساس محوریت، تم ها در یک زیر طبقه قرار گرفتند و سپس با مرور مجدد زیر طبقه ها، زیر واحدهای مربوط به هم در یک طبقه قرار گرفتند.
با استفاده از تجزیه و تحلیل دست نوشته ها تعداد قابل توجهی درون مایه اولیه و شش درون مایه اصلی که هر یک دارای چند درون مایه فرعی داشتند، استخراج شد. درون مایه های اصلی به دست آمده در مورد کاهش انگیزه دانشجویان پرستاری شامل فرهنگی - اجتماعی، آموزشی، مدیریتی، پژوهشی، ارتباطی و زمینه ای بود.
نتایج این پژوهش نشان داد که مشکلات ارتباطی با دانشجویان از عوامل بسیار مهم در کاهش انگیزه و علاقه آن ها به رشته پرستاری است. با توجه به نتایج به دست آمده، توصیه می شود سیاست گذاران سیستم بهداشتی و درمانی، اساتید و مدیران پرستاری به منظور افزایش انگیزه دانشجویان از موارد فوق در برنامه ریزی های خود استفاده نمایند.